Şüpheli bir lager pint’in yolculuğumu kısalttığını (yalnız kendimi suçluyorum) ve anahtar suali cevaplamaya çalışacağımızı unutacağız – bir oyun dinozoru EGX’ten hakkaten yararlanabilir mi? Retro oyun kafalarımızın bir çok, onları selamladığım mevcut / yeni nesil oyunların tamamen bilincinde. Beni tanıyan hepimiz, satın aldığım son “yeni” oyunun Final Fantasy XIII bulunduğunu söyleyecek ve iyi mi gittiğine bakacak! Bana bir PS1 ve FFVII ver ve benden 10/10 derecesi var.
Eğer benim şeklinde iseniz, muhtemelen bir oyun sözleşmesinin (siğiller ve hepsi) takip etmeye kıymet olup olmadığını merak ediyorsunuz. Yolculuğum, doğum günü hediyemi asmak isteyen (merak ediyorsanız Mart), “retro bir oyun etkinliği” için Google’da arama meydana getiren büyüleyici kız dostum tarafınca tasarlandı. Google, Google’ın yalnızca “retro oyun köşesi” olduğundan senenin en büyük oyun etkinliğini yükledi. Organik içgüdülerimden kaçmak için savaştım ve bu birliği kabul ettim.
Altı ay sonrasında Birmingham’a yaptığımız duygusal seyahat bizlere geldi. Orada bulunmayanlar için, ziyaret etmek için oldukça güzel bir kent bulunduğunu ve kullanabileceğinizden daha çok restoran bulunduğunu söylediğimde bana emin olun. Her her neyse, kayboluyorum. Coşku, sabah 5’te bir kalkışın gerçekleştiği anlamına geliyordu; bu, treniniz yalnız sabah 10’da ayrıldığında ideal değildi. Nispeten acısız bir tren yolculuğundan sonrasında Birmingham International’a vardık. NEC istasyona kolayca bağlanabilir. Oldukça rahatsız edici olan, oraya (ben doğal ki bir çocuğum) ulaşmak için istasyonu geçerek Birmingham geçiş bulunduğunu, fakat biz hala geldi.
Bana çarpan ilk şey karanlıktı. Annem daima gördüğün karanlıkta video oyunları oynamamı söylemiş oldu. “Gözlerinize zarar verecek oğlum!” “Yaşlandığında gözlüklere ihtiyacın olacak!” dedi. Haklı fakat ona asla hatırlatmayacağım. Şaşılığa yol açan alternatif ofis seçimi floresan aydınlatmayı düşündüm ve organizatörlerin en iyisi olduğu sonucuna vardım.
Tam girişte alkışlamak zorunda olduğum indie oyunları var. Bir oyuncuya yeni COD yada FF’nin bir yerde saklandığını ve onu, iki saatlik bir kuyruğu ve hepsini arayacağını açıklayın, sadece bu bağımsız mücevherleri aramak için birazcık daha tereddüt ediyorlar. Sergilenen bağımsız oyunların seviyesi oldukça muhteşem ve retro oyun atmosferinin hala kuvvetli bulunduğunu görmek itimat verici olacak (yakında Conga Master ve Modsork’taki özelliklere dikkat edin). Şimdiki projemle kesinlikle hedef alacağım bir şey verdi. Cumartesi öğleden sonrasında olduğundan, ürünlerine göz atarken geliştiricilerle söyleşi etmek ve söyleşi etmek için hala bol miktarda yer vardı. Bağımsız vakalar muhtemelen onları aramak için daha iyi bir bahistir, sadece büyük bir pastanın yalnız ufak bir kısmı olduğundan yakınma edemezsiniz.
Final Fantasy XV için devasa bir poster beni gerçeğe geri getirdi. Şimdi oradaydık. Kuyruklar uzundu (görünüşe bakılırsa çocuklar okuldayken bir Perşembe yada Cuma günü oldukca daha kısa) fakat yeni COD, yeni Gears of War ve ek olarak yeni FIFA ve ne biliyor musun? Kendimi zor bela hissediyordum. Şu anki nesil oyunlara olan bağlantım eksikliğinden dolayı kimi suçlayacağımı bilmiyorum. Sony’yi suçlayabilirim, sadece PS1 ve PS2’ye olan sevgimi görmezden gelmeliyim. Odamda oturan 360’ı görmezden gelirken Microsoft’u suçlayabilirim. Fakat bir video oyununa katılmayı reddeden parçayı suçlamayı seçeceğim ve ne yaptığımı, bu oyunlar gerektiriyor (FIFA17 bir yana). Video oyunları ve filmler arasındaki sınır şimdi açıkça bulanık (Nintendo’yu istediğin şey bu!) Ve bundan hoşlandığımdan güvenli değilim. Bana üç düğme ve dikenli mavi kirpi ver ve ben mutluyum.
Bu da beni hayal ettiğimden oldukca daha büyük olan Retro Oyun Köşesine getiriyor (hoş bir sürpriz). Atari 7800, Spectrum ZX, SNES, Mega Sürücüler, Usta Sistemler kadar göz görebiliyor. Hafifçe bir abartı fakat adım atmak için katot ışın tüpleri ile oldukca ve hepsi vardı. Bir ihtimal tüm CRT’lerin sıcaklığıydı, bir ihtimal bir tür hatanın başlangıcıydı, fakat tam anlamıyla terlemeyi durduramadım. Fakat terim yardımıyla gözlerim, söz mevzusu mavi kirpi, manik madenciler, ateş altında birçok tesisatçıdan değişik varilleri ayırt edebiliyordu ve her şey yolundaydı. En oldukca sevdiğim, genç kuşakların bu mücevherlerden zevk alan sürüleriydi. Altıdan fazla düğmenin hakim olduğu bir dünyada, iki / üç düğmeli dünya bir esinti olmalı. Oyunlar da bir tarza bakılırsa türlere ayrıldı – bir alanda ufak tabanca oyunları (IMO sunmada Kinect her şeyden bile daha iyi), başka bir alanda “daha yeni” ritim oyunları, atıcılar vb. Hakikaten hepimiz için bir şeyler vardı. Retro oyunların köşesinde daha çok gürültü görmek ister miydim? Bir ihtimal birazcık daha çok etkileşimle? Doğal ki, fakat EGX retro oyunlarla ilgili değil, yeni şeyleri önizlemek ve oyunun bir adım önünde olmakla ilgili.
Tüm gün bilet oldukça pahalı (ortalama 20 £), sadece öğleden sonrasında 2’den akşam 7’ye kadar. Istekli bir oyuncuya tavsiye eder miyim? Yalnız mevcut nesil oyuna birazcık ilginiz var ise, bundan dolayı belirli retro oyun etkinlikleri daha azca para için oldukca daha fazlasını sunar. Ek olarak birkaç gün izin alıp bu sinir bozucu kuyrukları yenmek için Perşembe günü devam ediyorum. Ve biradan kaçının.